**به نام حق**
به نام آنکه دوستی را آفرید ، محبت را، نور را ، عشق را و رنگ را و..... وبه
نام آنکه کلمه را آفرید
و کلمه چه بزرگ است در کلام و چه کوچک است واژه ها ، آن زمان که
می خواهیم بنویسیم ....
سالهاست دچارش هستم دچار کلماتی که می گفتند باید برای زندگی عاشق بود
و دلتنگ .....
سالهاست دچارش هستم ..... و چه سخت است بدون دل ساختن خانه ای
در دل ...
و این دل بینهایت چه جای کوچکی است برای دل بیتاب .
در تمام این سالها نتوانستم آواز غریب میخکهای سر هر دیوار را بشنوم
همانگونه که بغضهای گاه و بیگاه را نشناختم....یا طولانی ترین ثانیه های
تنهائی
که فقط خود این کلمات می دانند آن ثانیه ها چگونه
گذشتند ... !!!
